About Me
I’m Kavi Chandra. Over the years, I’ve been fortunate to write 26 books and 45 short stories. Writing has always been my way to connect with people, sharing emotions and experiences. I’m grateful for every reader who enjoys my work.
I’m Kavi Chandra. Over the years, I’ve been fortunate to write 26 books and 45 short stories. Writing has always been my way to connect with people, sharing emotions and experiences. I’m grateful for every reader who enjoys my work.
All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including photocopying, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the publisher, except for brief quotations used in critical reviews and certain other non-commercial uses permitted by copyright law.
மேடைப் போட்டு வரிசையாக மைக்குகள் அடுக்கப்பட்டிருந்தன.
முகம் கொள்ளாச் சிரிப்புடன் ஸ்மித்தா தன் மகளின் திருமணத்தை, பத்திரிகையாளர்களுக்கு அறிவித்துக்கொண்டிருந்தார்.
"கொஞ்ச நாள்ல மேரேஜ். டேட் இன்னும் பிக்ஸ் பண்ணல. பண்ணதும் அனோன்ஸ்மெண்ட் வரும். தேங்க்ஸ் யூ." என்று நகர முயன்றவரை கேள்விக் கணைகளால் நிறுத்தினர் பத்திரிகையாளர்கள்.
"மிஸ்டர் சஜித்ரேவன் எல்லா பிஸ்னஸ்ஸையும் வேண்டாம்னு விலகிப் போய்ட்தா ஒரு நியூஸ் வந்ததே மேம்."
"அவருக்குத் தெரியாமலேயே மேரேஜ் ஏற்பாடு நடக்குதா?"
"மிஸ்டர் ப்ரஜித்ரேவனுக்கு சஜித்ரேவனுக்கு இடைல மோதல்ன்னு ஒரு செய்தி வந்ததே?."
ஸ்மித்தா, "யாரு இந்த மாறிப் பொய்யான செய்தியெல்லாம் பரப்புரான்னு தெரியவே இல்லை. முதல்ல அத ஸ்டாப் பண்ணனும்." என அசட்டுச் சிரிப்பு சிரித்தவர்,
"சஜி லண்டன்ல இருக்கான், ஒரு பிஸ்னஸ் டீலுக்காக. சஜித்தோட முழு சம்மதத்தோட தா கல்யாண ஏற்பாடு நடக்குது." என்றவர் எழுந்து சென்று விட்டார்.
பத்திரிகையாளர்களால் உண்டான கடுப்பில் வீடு வந்து சேர்ந்தவரிடம்,
"எனக்கு என்னமோ அவங்க கேட்டது சரின்னு தான் தோனுது. சஜித் ஆள் அட்ரஸ் இல்லாம போய் மூணு வர்ஷமாச்சி. எங்க இருக்கான்னே தெரியாதவன்கூட துகிராவ எப்படி கல்யாணம் பண்ணி வப்பிங்க.?" என்றான் அனுஜித்ரேவன்.
"ப்ரஜித் சொல்லிருக்கான். அவன் சொன்னத செய்வான்." என்றவரை அவன் முறைக்க,
"எதுக்கு அந்த முட்டாள் ப்ரஜித் சொல்றத நம்பி நம்ம துகி லைஃப்ல ரிக்ஸ் எடுக்குற." என்றார் ஸ்மித்தாவின் கணவன் விநாயக்.
"ஹனி நம்ம சந்தோஷமா ஆடம்பரமாவே கடைசி வர வாழ அந்த இன்டஸ்டீஸ்ஸோட CEO கூட நமக்குக் கனெக்ட் இருக்கனும். அதுக்கு துகிரா மேரேஜ் பண்ணி அந்த வீட்டு மருமகளா போகனும். பிஸ்னஸ் மட்டுமில்ல எக்கச்சக்கமான ப்ராப்பர்டி. எல்லாத்துக்கு அவனுங்க ரெண்டு பேரும் தான் வாரிசு. தங்கச்சியா கடைசிவரை உறவு கொண்டாட முடியாது. ப்ரஜித்த தா நா துகிராவுக்கு முதல்ல நினைச்சேன். அந்த ரிபேக்கா குறுக்க வந்திட்டா." என்றவர் முகத்தில் அனல் வீசியது.
“அவளா வரல. அவன் பண்ண வேலை இது.” என்ற அனுஜித்தின் கண்கள் சஜித்திற்கான வெறுப்பை உமிழ்ந்தன.
விநாயக், “அதா டைவர்ஸ் ஆகப்போதே. அப்றமும் ஏன் சஜித்துக்கு துகிய மேரேஜ் பண்ணிவைக்க நினைக்குறிங்க.”
"நா ப்ரஜித்த மனசுல வச்சிட்டு தான் சந்தோஷத்துல பேசப் போனேன், உங்க பொண்ணு ஊடால புகுந்து எல்லாத்தையும் கெடுத்திட்டா."
"கண்டிப்பா சஜித்துக்கு துகிய மேரேஜ் பண்ணி வைக்கனுமா?." விநாயக்.
அவருக்கும் சஜித் போன்ற புரிந்து கொள்ள கடினமான ஒருவனுடன் தன் பெண்ணின் வாழ்க்கை அமைய வேண்டுமா? என்ற எண்ணம் இருந்தது.
"எஸ் அங்கில். ஆன்டி மேக் த கரெக்ட் டிசிஷன். இன்னும் கொஞ்சம் நாள் தான். ப்ரஜித்துக்கு இருக்குற திறமைக்கு எப்படியும் கம்பேனி திவாலாகிடும். சஜித்த நம்பித்தா அந்தக் குழுமமே இருக்கு. சித்தாரா மேல அவனுக்கு இருக்குற பாசம் அவன வரவச்சிடும். இந்தர் மேல இருக்குற மரியாதை, அவன கம்பெனி பொறுப்ப ஏத்துக்க வச்சிடும்." அனுஜித்
"வந்தா! முதல்ல மாறி மறுபடியும் துரத்தி விட நமக்குத் தெரியாதா என்ன? ப்ரஜித்த லைட்டா ட்ரிகர் பண்ணி விட்டா மட்டும் போதும். எரிமலையா வெடிச்சிடுவான். நமக்கிட்ட அதுக்கான எவிடன்ஸ் இருக்கே." என்றபடி அந்தக் கூட்டத்துடன் ஒன்றிப் போனார் மகேந்தர். அனுஜித்தின் தந்தை. இந்தரின் ஒன்று விட்ட தம்பி.
“நாம தான் ஏற்கனவே அவனத் துரத்தி விட்டிருக்கோமே. திரும்பவும் அதையே பண்ணி விரட்டி விட்டிடலாம். துகிக்கு அனு தான் பர்பெக்ட் மேச். என்ன சொல்ற ஸ்மித்தா.” எனத் தங்கையைப் பார்த்தார்.
"இந்த முறை கஷ்டம் டாட். அத்தோடு ஒன்னுமில்லாத பாலை வனத்துக்கு அரசான இருக்குறத விடச் செல்வம் கொழிக்கிற நாட்டுல சிம்மாசனம் ஏறுறது தான் புத்திசாலித்தனம். சஜித் வரனும். அவனோட கண்ணு முன்னாடியே அவன அவமானப்படுத்தி, இந்த க்ரூப்ப நா டேக் ஓவர் பண்ணனும். இந்தக் கல்யாணம் அவன வெளில கொண்டு வர்றதுக்கு தா. பண்ணிக்கிறதுக்கு இல்ல." என்க, மகனின் தோளில் தட்டிக் கொடுத்து அதை ஆமோதித்தார் மகேந்தர்.
ஸ்மித்தா தம்பதியினர் அனைத்திற்கும் தலையசைத்து தன் சம்மதத்தை கூறினர்.
தன் மகளை அந்த நிறுவனத்தின் CEOவின் மனைவியாக்க வேண்டும். அது ப்ரஜித்தாக இருந்தால் என்ன! அனுஜித்தாக இருந்தால் என்ன! சஜித்தாக இருந்தால் என்ன. அவருக்கு அந்த நிறுவனத்தில் அசைக்க முடியாத அதிகாரம் வேண்டும். அவரின் ஆடம்பரத்தையும் சுயநலத்தையும் அவர் விட்டுக் குடுக்கத் தயாராக இல்லை.
அந்தக் கும்பலே ஆஜித்ரேவன் உண்டாக்கிய ராஜ்யத்தை அழிக்காது, அதன் மேல் ஏறிச் சவாரி செய்ய நினைத்து, குள்ள நரிபோல் திட்டமிட்டுக் கொண்டிருக்கிறது.
JET steel private Ltd-டுடன் ஒப்பந்தம் வைத்துத்திருந்த வெளிநாட்டு நிறுவனம், தரம் குறைந்து விட்டது என்ற காரணத்தால் ஒப்பந்தத்தை ரத்து செய்தது. அதன் தொடர்ச்சியாகப் பலரும் பின் வாங்க ஆரம்பித்தனர். பங்குச் சந்தையில் அவர்களின் பங்குகளின் மதிப்பு குறையத் தொடங்கியது.
ஆனால் ப்ரஜித் நினைத்தது நடந்தது. அதான் முன்பே கூறினானே பாம்பை வெளியே தலைக் காட்ட வைப்பேன் என்று. அது நிகழ்ந்தது.
சஜித்ரேவன் - துகிரா திருமணம் என டிவியில் ஓடிய ஸ்மித்தாவின் நேர்காணலைப் பார்த்து நிலைகுலைந்து இருந்த இளவேந்தன், ஒரு அட்டைப் பெட்டியை மூடி மூளையில் தூக்கி வைத்தான்.
நெருங்கி, காதல் சொல்லி, பழகவில்லை என்றாலும் அவளைத் தூர இருந்து உரிமையுடன் பார்த்து ரசித்து, தோழமையுடன் பழகியவனுக்கு இனி எந்த உரிமையும் இல்லை. அவள் வேறு ஒருவரின் மனைவியாகப் போகிறாள் என்பது இதயத்தில் ஆறா காயத்தைத் தந்தது.
'எனக்கு ஹஸ்பெண்டா வர்ற தகுதி சஜித்கு மட்டும் தா இருக்கு' என்ற வார்த்தை அவனை சுட்டது.
அவனுக்குத் தெரியாத ஒன்னு என்னவென்றால் அவளுக்குச் சஜித்தின் ஆளுமைமீது தான் ஈர்ப்பே தவிர, அவனின் மீது அல்ல என்று.
சஜித்துடன் சிறு வயதில் பழகியது.
அவனின் பதின்ம வயது தொட்டு தூர இருந்து பார்க்கிறாள். பின் அவன் படிப்பு என்று வெளிநாடு சென்றிருந்தான். அவன் திரும்பி வரும்போது இவள் படிப்பு என்று சென்றாள்.
தன் மாமனின் சாயலில் கம்பீரமாகக் கோர்ட் சூட் சகிதமாகக் கம்பெனியை ஆட்சி செய்து கொண்டிருந்த சஜித்தின் மீது ஈர்ப்பு வந்ததில் தவறில்லை.
மெழுகுச் சிலையென இருக்கும் அவளின் பேச்சும், ஸ்மித்தாவைப் போல் பணத்திமிரில் நடந்து கொள்ளாத அவளின் குணமும் இளவேந்தனுக்குள் காதலை வளரச் செய்தது. இன்று அதை மூட்டைக் கட்டிக் கொண்டிருந்தவனின் மடிக்கணினி சத்தமிட்டது.
ப்ரஜித் கணித்தது போல் சஜித்திடமிருந்து மின்னஞ்சல்மூலம் செய்தி வந்திருக்கிறது.
"What's going on?" எனச் சஜித்தின் தனிப்பட்ட ஐடியிலிருந்து வந்திருந்தது.
இளவேந்தன், ப்ரஜித்தின் நடவடிக்கைகள் அனைத்தும் கூறி முடிக்க, அவனுக்குச் சில உத்தரவுகளை வழங்கினான் சஜித்.
"பாஸ், உங்களுக்கு மேரேஜ் பிக்ஸ் பண்ணிருக்காங்க." என்றான், சஜித் அது நடக்காது என்பான் என்ற ஒரு நப்பாசையில்.
ஆனால் அவனோ, "நானும் நியூஸ் பாக்குறேன்." என்றானே தவிர மறுக்கவில்லை.
‘என்ன மாறியான ரியாக்ஷன் இது.’ எனக் குழம்பிப் போனான்.
"அம்மா எப்படி இருக்காங்க?."
"Fine பாஸ். யாருக்காக இல்லன்னாலும் பெரிய மேடத்துக்காக..."
"ஓகே. இந்த வாரம் ஹன்டில் பண்ண டீல்ஸ் எல்லாத்தையும் எனக்கு மெயில்ல அனுப்பி வை. கூடவே எனக்கு இந்த மாசத்துக்கான பேலன்ஸ்ஷிட்டும் வேணும்." என்று வந்தது செய்தி.
அன்றிலிருந்து ப்ரஜித் சரியே என்பது போல் இளா சம்பளத்தை அவனிடம் வாங்கிக் கொண்டு சஜித்திற்கு விஸ்வாசமாக வேலை செய்து கொண்டிருக்கிறான்.
இரு தினங்களுக்கு ஒருமுறை அவனே இங்கு நடப்பதை சஜித்திற்கு மின்னஞ்சலாக அனுப்பி வைத்தான். அது படிக்கப்படுமா என்று கூட அவனுக்குத் தெரியாது. ஆனாலும் அனுப்பி வைத்தான். புதிய ஆர்டர்கள் டீல்கள் எனக் கம்பேனி சம்மந்தமான தகவல்கள் சஜித்திற்குச் சென்றன.
"பாஸ் எதுவும் எமர்ஜென்சினா உங்கள எப்படி கான்டாக் பண்றது. நீங்க இருக்குற இடம் சொன்னிங்கன்னா நல்லா இருக்கும்." எனத் தட்டி விட, அதுவரை இணையத் தொடர்பில் உள்ளானெனக் காட்டி, எறிந்து கொண்டிருந்த பச்சை புள்ளி சட்டென மறைந்து தொடர்பில் இல்லை என்றானது.
பின் எத்தனையோ செய்திகளை அனுப்பிப் பார்த்தான். பதில் இல்லை.
தான் இத்தனை ஆண்டுகளாகச் சொல்லாது வளர்த்த காதல், தோல்வியைத் தழுவியதால் சோகத்தில் ஊர் வந்து சேர்ந்தவனைத் தான் கோகோ உற்சாகப்படுத்தி ஓராண்டு அவகாசம் வாங்கித் தந்து மும்பை அனுப்பி வைத்தாள்.
உள்ளுக்குள் ஓர் ஆசை, அவள் சொன்னது போல் இந்த ஓராண்டில் துகிராவின் இதயத்தில் இடம் கிடைக்காதா என்று.
நாட்கள் அதன் போகாகில் செல்ல, கோகோவை ரிபேக்கா கம்பெனியில் சேர்க்கும் நாள் நெருங்கியது.
கூடவே அவளின் சத்யாவை காணும் நாளும் நெருங்கியது.
மயக்கம் தொடரும்...
மயக்கம் : 9
Latest Post: நைட் லைஃப் Our newest member: Kirthika Recent Posts Unread Posts Tags
Forum Icons: Forum contains no unread posts Forum contains unread posts
Topic Icons: Not Replied Replied Active Hot Sticky Unapproved Solved Private Closed
All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including photocopying, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the publisher, except for brief quotations used in critical reviews and certain other non-commercial uses permitted by copyright law.
You cannot copy content of this page