All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including photocopying, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the publisher, except for brief quotations used in critical reviews and certain other non-commercial uses permitted by copyright law.
Topic starter
09/12/2024 10:10 pm
மனம் -01
அழகான பொன்மாலைப் பொழுது தன் காதலனைத் துரத்திச் செல்லும் கடலலை,ஆங்காங்கே உயர்ந்து வளர்ந்த தென்னை மரங்களும் சவுக்கு மரங்களும், மக்கள் அலைமோதும் கல்லடிக் கடற்கரையில் சுற்றி நடப்பதை மறந்து எங்கோ சிந்தனை வயப்பட்டவளாக இருந்தாள் நம் நாயகி சகஸ்தபானு.
இருபத்தைந்து வயதுப் பாவை பொன்தேக நிறத்தவள்,பிறை நிலா நெற்றி நீண்ட கார் கூந்தல் ,இலவம் பஞ்சான மென்மையான தேகம் மொத்தத்தில் கம்பரின் கவிதைக்கு இலக்கணமாய் விளங்கினாள், கயல்விழியின் முழு நிலவாய் ஒளிரும் முகத்திலோ சிந்தனை ரேகை அப்பிக் கிடக்க பார்வையோ கடலை வெறித்த வண்ணம் இருந்தது.
"ஏய் பானு......
எங்கடி இன்னும் யாரையும் கானோம்" எனும் சத்த்ததில் தன் சிந்தனையில் இருந்து திரும்பிப் பார்த்தாள் சகஸ்தா.
சகஸ்தாவின் நண்பி தான் புலம்பிக் கொண்டிருந்தாள். சற்று நேரத்தில் பைக்குகளிலும், வந்திறங்கினர் நம் நாயகியின் சகபாடிகள் எல்லாமே அறுந்தவாலுகள்.வித்தியார்த்தனா,சுஜிதா,ரோசி,தனு,மற்றும்அபி,கேதிஸ்,கோபி..நிஷாவின்பிறந்தநாளையொட்டியே அனைவரும் ஒன்று கூடியுள்ளனர்.
கேக் வெட்டி கொண்டாட்டம் களை கட்டியது. சகஸ்தாவோ,"ஃபோனை பார்த்து விட்டு ஓகே கைஸ் நான் கிளம்புரன். நேரம் இல்ல இனி மம்மிட இருந்து பாட்டு வரும் பிறகு சந்திப்போம் பை பை" என கையாட்டியபடி தன்னுடைய சைக்கிளில் வீடு வந்து சேர்ந்தாள்.
ஆறு மணிக்கு முதல் வீட்டை அடைந்தாள்.சைக்கிளை நிறுத்தி வீட்டினுள் நுழைய......"இதோ வந்துட்டா கொள்ளைக் கூட்டத் தலைவி"என்ற சத்தமிட்டபடி அங்கு சகஸ்தாவின் தம்பி சுபீட்ஷன் நின்று கொண்டிருந்தான்.
கல்லூரியில் முதலாம் வருட மாணவன்."அம்மா ......"ஏண்டா கத்துற இவள் பீச்ல ஒரே கூத்தும் கும்மாளமும் அங்க இருந்த எல்லாரும் இவளையும் இவள்ர பன்னிக் கூட்டத்தையும் தான் வாயப் பொழந்து பார்த்தாங்க".....,
"டேய்....என் ப்ரண்ட்ஸையா பன்னினு சொல்ற உன்ன"என்றபடி சுபிட்ஷனின் முதுகில் ஒரு அடி வைத்தாள். அவனும் விடாமல் சகஸ்தாவின் கையைம் பிடித்து திருகினான்.
"டேய் விடுறா ....,விடுறா" என சகஸ்தா அலற அங்கு ஒரு ரணகளமே உருவாகியது.
"ரெண்டு பேருக்கும் அகப்பையால போடுவன் வந்தன் என்றார்"..... என சகஸ்தாவின் தாய் .அத்தோடு இருவரும் மொரச்சிகிடும்,பலிப்புக் காட்டியவாறு தங்களது அறைக்குள் நுழைந்தனர்.
அறைககுள் நுழைந்து தன்னை சுத்தப்படுத்திக் கொண்டவள் ,தனது நீண்ட கூந்தலை பின்னலிட்டபடி தன் விம்பத்தை கண்ணாடியில் பார்த்தவள்,"இந்த மூச்சப் பார்த்தா ப்ரோபோஸ் பண்ணான்",அவன் எங்க நான் எங்க என எண்ணியவாறு தன் வேலையைத் தொடர்ந்தாள்.
கண்ணாடியோ சகஸ்தாவைப் பாரத்து பொறாமை கொண்டது.வெண்சந்தன தேகத்தவள்,பிறை நுதல், என்னேரம் உதட்டில் சிரிப்பு,சிரிக்கும் போது சேர்ந்து சிரிக்கும் கண்கள் என இயற்கை அழகுப் பதுமை அவள்.
"அக்கா ......."என்ற அழைப்பில் நிகழ் உலகிற்கு வந்தவள் ,வாடா உள்ள என தம்பியை அழைக்க,"நாளைக்கு திருகோணமலை போறதா???" என்றபடி அவள் அறையினுள் நுழைந்தான் சுபி.
"ஆமாடா நாளைக்கு போகனும்..என்றாள் சகஸ்தா.
"பஸ்லயா போற ?"என மீண்டும் அவன் கேட்க…....
ம்ம்.......என்றாள்.
"நாளைக்கு நான் கூட்டி போகவா???"என சுபி கேட்க......
"என்னடி ஒன்னும் சொல்லாம இருக்க உன் முழியே சரி இல்லையே......
அ...... அப்படி இல்ல கூப்பிட்டாலே வர மாட்ட இப்போ நீயா ரொம்ப பாசமா கூப்பிடுறியா? அதான் யோசிக்கன்"
"அடிப்போடி....." என் ஆளப் பார்க்கனும் அதுக்கு நீ தான் ஒரு சாட்டு" என்றவன் நார்மலா தானே இருக்க ஏதும் பிரச்சினை இல்லே....." என சுபி கேட்டது தான் தாமதம் சகஸ்தாவின் முகமோ வெயிலில் போட்ட வத்தல் என சுருங்கி விட்டது.
அடிச்சாலும் பிடிச்சாலும் தம்பி தன் மேல் கொண்ட அக்கறை ,பாசம் அறிந்தவள் அவள்.
சுமியின் முகம் யோசனையைக் காட்ட சகஸ்தாவோ அவனின் தலை முடியைக் கலைத்து விட்டு"ஒன்னும் இல்லடா" என்றாள். அவள் முகம் தெளியாதாதைக் கண்டு பழையதை ஞாபகப்படுத்திடனா?? என்ற எண்ணத்தில் அவளை சகஜ நிலைக்கு கொண்டு வர எண்ணி,
"ஏன்டி முடிய கலைச்ச எவ்வளோ கஷ்டப்பட்டு தலை வாரிருக்கன் அதக் கலங்சிட"....... என அவள் பின்னலை பிடித்து இழுத்தான்
"ஆ........." என கத்தியவளின் சத்தத்தில் என்ன அங்க சத்தம் என மீண்டும் கேட்டுக் கொண்டு வந்தார் அவர்களின் அன்னை.
மறு நாள் காலை ஞாயிற்றுக்கிழமை தனது வேலைகளை முடித்து விட்டு தாய்க்கு காலை உணவு செய்ய உதவிக் கொண்டு இருந்தவளை அழைத்தது, அவளின் தொல்லை பேசி.
"ஹலோ என்றதும் எந்த சத்தமும் இல்லாது இருக்கவே மறுபடி ஹலோ என அழைக்க ," ஊர்க்குப் போனா மறந்துடுவியா? "என்ற கோபக் குரல் கேட்க..... நம்பரைப் பார்த்தவள்,
"ஐயோ பாஸ்..... என்ன பேசுவது என புரியாது அமைதியாக இருக்க மற்றைய புறமிருந்து ,
"என்ன சத்தம் வரல என றிக்ஷி கேட்க.......
அப்போது சகஸ்தாவின் தாய் அழைக்கும் சத்தம் கேட்டது....
"அம்மா கூப்பிடுறாங்க"? என்றாள்.
"ஓகே அப்புறம் பேசுரன் என அலைபேசியை வைத்து விட்டான் . மூச்சை இழுத்து விட்டுக் கொண்டவள் தாயை நோக்கிச் சென்றாள்.
இங்கு திருகோணமலையில் தனது நீண்ட கால்களால் அறையை குறுக்கும் நெடுக்குமாக அளந்து கொண்டிருந்தான் நம் நாயகன் சப்தறிக்ஷி.
ஆறடிக்கும் சற்று உயரமும், கூரிய பார்வையும்,அழுத்தமான விழிகளும், அசைக்க இயலாத புஜங்களும் அவனது ஆணழகை பறை சாற்றியது.
அவனிற்கென அவனது அலுவலகத்தில் பெண் விசிறிகள் இருக்க,
அவன் கண்டு கொண்டதென்னவோ நம் சகஸ்தாவைத் தான் ...,...
ஆனால் சகஸ்தாவோஅவனைக் கண்டு கொள்ளவில்லை......
தனது காதலை வெளிப்படுதியும்
ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை... அதில் ஏற்பட்ட கோபமே இது.
அன்று மாலை நான்கு மணியளவில் திருகோணமலையை நோக்கி பஸ்ஸில் பயணித்த சகஸ்தா இரவு ஏழுமணியளவில் திருகோணமலையை வந்தடைந்தாள் .
பஸ்ஸில் இருந்து இறங்கி தான் தங்கியிருக்கும் வீட்டை நோக்கி சில தூரம் சென்றிருப்பாள்.
அவள் முன் வந்து நின்றது ஜமஹா எம் ரி பைக் ஒன்று.....
அதிர்ச்சியுடன் பின் இரு அடிகள் வைத்திருப்பாள்.....
"ஏறு" என பைக்கில் வந்தவன் சொல்ல....
"இல்ல பக்கத்துல தானே நடந்து வாரன்"என அவள் சொல்ல.....
பைக்கை முறுக்கியபடி நின்று கொண்டிருந்தான் றிக்ஷி..... வீதியில் செல்பவர்கள் வேறு அவளை பார்த்தபடி செல்ல.....
சகஸ்தாவோ தர்மசங்கடமாக அவனை நோக்க........
"ஏறச் சொன்னன்" என்றான் மறுபடி அவனையும் பைக்கையும் பார்த்தவள் அவனின் தோளைப் பிடித்தபடி ஏறி அமர்ந்தாள்.
அவள் கை தனது தோளில் பட்டதுமே என்ன நினைத்தானோ பத்து நிமிடத்தில் அவளை வீட்டின் முன் இறக்கினான்.
அவளும் பைக்கில் இருந்து இறங்கியதும் .......
அவளின் கையை பிடித்து இழுத்தவன்......"பதிலுக்கு காதாதிருக்கன் " என கூறியபடி அவளின் கண்ணத்தில் தனது இதழை பதித்து விட்டு அவள் கையை விட்டான்.
அவனின் எதிர்பாராத இச் செய்கையால் அதிர்சியோடு ஒருவித படபடப்புடன் விழிகளை விரித்து நின்றாள்.
"போ" என அவன் சொல்ல விட்டால் போதும் என்றவாறு வீட்டினுள் நுழைந்தவள் எதிர்பட்டவரிடம் குளிச்சிடு வாரன் ஆன்டி என்றபடி தனக்கான அறைக்குள் நுழைந்தாள்.
வந்தவள் குளியலறையில் நூழைந்து அலுப்பு தீற குளித்தவளின் கைகள் இதழ்களில் பட்டதும் என்ன இப்படி பண்ணிடான் என இதழ்கள் குறுகுறுக்க வருடினாள்.
பின் குளித்து உலர்ந்த ஆடையை அணிந்து தன்னறையை விட்டு வெளியே வந்தவள் ......
"ஆன்டி .....இந்தாங்க கஜு நட்ஸ்" பைக்கற்றை கொடுக்க. தாங்ஸ்மா என்றார் அவர்.
"அக்கா எங்க ஆன்டி"என சகஸ்தா கேட்க,
"ரூம்லான் மாப்பிள்ளை ஹால் பன்னார் போல பேசிட்டு இருந்தா" என்றார்.
"அக்காவ பார்த்துட்டு வாரன்" என என சகஸ்தா சொல்ல.......
சாப்பிட்டு போமா என்றார் வேணி....அதன் பின் கணவனையும் அழைத்தவருடன் கதையளந்தபடி உணவை மேசையில் எடுத்து வைக்க உதவினாள்.
சத்தியப் பிரகாஷ் நீலவேணிக்கு இரு பிள்ளைகள் மூத்தவள் சப்தஸ்ரீ மகன் சப்தறிக்ஷி இருவரும் இரு கண்கள்.
சத்தியப்பிரகாஷ் உடல்நலமில்லாததால் தொடர்ந்து அவரால் பிஸினஸில் கவனம் செலுத்த முடியவில்லை......
அந்த நேரத்தில் வங்கியில் மேனேஜராக பணிபுரிந்த றிக்ஷி வேலையை விட்டு விட்டு கடந்த ஒரு ஒன்றறை வருடமாக தந்தையின் உடல்நிலை கருதி பிஸினஸை திறம்பட நடத்துகிறான்.
அவன் ஆரம்பித்தது தான் திருகோணமலையில் உள்ள பிரமாண்டமான "கிளாசிக் ரோயல் ரிசாட்" மற்றும் தம்புள்ளையிலும் கண்டியிலும் உள்ளது.
இதன் வளர்ச்சி காரணமாக தற்போது பொத்துவிலிலும் ரிசாட் அமைக்கும் நோக்கமும் உள்ளது.
ஸ்ரீ மற்றும் பிரகாஷ் டைனிங் டேபிள் வர உணவினை பரிமாரினார் வேணி.
" சகஸ்தா நீயும் சாப்பிடு என்றார்......
"இப்ப தானே காஃபி சாப்பிடேன் கொஞ்சம் லேட்டா சாப்பிடுரன் என்றாள்...…..."
நீலவேணியும் சாப்பிட்டு விட்டு கணவருக்கான மாத்திரைகளை கொடுத்துவிட்டு...... "
சாப்பிட்டு தூங்குடா.... என்றபடி அவரும் அறைக்கு சென்றார்.
" டீவி பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் சகஸ்தாவிடம் வந்த ஸ்ரீ......
அம்மா அப்பா எல்லாம் எப்படி இருக்காங்க" எனக் கேட்க..
"சூப்பரா இருக்காங்கக்கா"...
"தம்பி எப்படி......"? அவனுக்கென்னக்கா .......
"ஊர சுத்திக் கொண்டு ஜாலியா இருக்கான்"..... என்றாள் சிரித்தபடி......
ஸ்ரீயின் அலைபேசி சத்தமெழுப்ப ஓகேடா.....அவர் தான் .......
குட்நைட் காலைல பார்ப்போம் என்றபடி ......
ஸ்ரீயும்" ஆமாங்க இப்போ தான் சாப்பிட்டன் "என அலைபேசியில் பேசியபடி தன்னறையினுள் நுழைந்து கொண்டாள்.
சிறிது உணவை தட்டில் எடுத்துக் கொண்டு டீவி முன் அமர்ந்தாள் சகஸ்தா.
டீவியைப் பார்த்துக் கொண்டு உணவுண்னும் சகஸ்தாவைப் பார்த்தபடி வீட்டினுள் நுழைந்தான் றிக்ஷி.
தனதறையினுள் நுழைந்தவன் தன்னை சுத்தப்படுத்திக் கொண்டு வெளியே வர சகஸ்தா உணவினை உண்டு முடிக்கவில்லை.....
கையில் உணவை எடுப்பதும் டீவியை பார்ப்பதும் என இருந்தவளின் கையை பற்றிய றிக்ஷி. அவளருகில் இருந்தபடி உணவை தனது வாயினுள் அவள் தளிர் விரல்களுடனே சாப்பிட்டான்.
இதனை எதிர் பாரதவள் கையை இழுக்க...
அவன் விட்டால் தானே ,பசிக்குது அதான் சாப்பிடன்....என இலகுவாக கூறினான்.இதனை எதிர்பாராதவளோ......
கைகள் நடுங்க அவன் பிடியை விட திமிறினாள்.
மீதி உணவையும் ஊட்டி விட சொல்ல மீதியையும் உண்ட பின் தான் அவளருல் இருந்து எழுந்தான்.
பின் எழுந்தவன் தான் கொண்டு வந்த உணவுத் தட்டை அவள் புறம் நீட்ட.......
அவளோ "யாரும் பார்க்கப் போராங்க என்ன பன்றீங்க" என பதறினாள். அது எதனையும் சட்டை செய்தாவன்.
"ம்ம்...வாங்கிகோ....." என்றான் இல்லை என்று அவள் மறுப்பாக தலையாட்டியடி வேணாம் என்றாள் தயக்கமாக .....
"ஓ.....ஊட்டினா தான் சாப்பிடுவியா"?? என ஊட்ட அவள் அருகில் மறுபடி அமர....
அவன் அமர்ந்ததும் தான் தாமதம் தன்னிடம் இருந்த உணவுத்தட்டை முன் இருந்த இருக்கையில் வைத்தவள் அவன் கையில் இருந்த உணவுத் தட்டை பறித்தாள்.
பின் கட கடவென உண்ணத் தொடங்கினாள்.அதில் புறையேற தலையில் தட்டி தண்ணீரைக் கொடுத்தான்.
நீரைக் குடித்ததும் சாப்பிட்ட அனைத்தையும் சரி பண்ணி வைத்து விட்டு அறை நோக்கிச் சென்றாள்.
அவள் வருவாள் என ஹாலில் உட்கார்ந்து இருந்தான் றிக்ஷி.ஆனால் அவளோ வராது செல்ல..டீவியை ஆவ் செய்து விட்டு வர.....
ஸ்ரீ எதிரே வந்தாள் ....றிக்ஷியைப் பார்த்தவள் "சாப்பிடியா"? எனக் கேட்க ஆமாக்கா என்றான்.
நீரை எடுத்து பருகிவிட்டு ஸ்ரீயும் தனதறைக்குள் நுழைந்தாள்.
றிக்ஷியும் தனதறைக்கு வந்தவன் கட்டிலில் விழுந்தான்.விழுந்தவனின். சிந்தனை சகஸ்தாவை முதலில் சந்தித்த தினத்தன்று சென்றது.
சகஸ்தாவிற்கும் எப்படி உணர்கிறோம் என புரியாமலே புரண்டு புரண்டு படுத்தாள். தூக்கம் வந்தால் தானே.......
ஹாய் ப்ரண்ட்ஸ் 😁
மனதில் நின்றவள் அத்தியாயம் 01
எப்படி இருக்கு என்று சொல்லுங் பார்க்கலாம் 😀
This topic was modified 2 weeks ago 2 times by VSV 31 – மனதில் நின்றவள்
