All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including photocopying, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the publisher, except for brief quotations used in critical reviews and certain other non-commercial uses permitted by copyright law.

Notifications
Clear all

உன்னருகில் உன் நினைவில்

 

VSV 12 – உன்னருகில் உன் நினைவில்
(@vsv12)
Member Author
Joined: 3 weeks ago
Posts: 3
Topic starter  

ஹாய் மக்களே!  எல்லோரும் எப்படி இருக்கீங்க நான் தான் உங்க "உன்னருகில் உன் நினைவில்" கதையின் எழுத்தாளர் இந்த கதையிலிருந்து ஒரு சின்ன டீஸர் போட்டுருக்கேன் படிச்சிட்டு எப்படி இருக்கன்னு உங்க கருத்துக்களை என்னோடு பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள் என்றும் உங்கள் அன்பையும் ஆதரவையும் எதிர்நோக்கி உங்கள் தோழி VSV12

 

டீஸர்-1

"தம்பி இப்பவே உனக்கு வயசு முப்பத்தியஞ்சு முடிஞ்சிடுச்சு... இன்னும் கல்யாணம் வேணாம்னு எத்தன நாள் தள்ளிப்போட போற ய்யா நீ?? நான் முடிவு பண்ணிட்டேன் நம்ம தேன்மொழி தான் இந்த வீட்டு மருமக. தயவு செஞ்சு இந்த ஒரு தடவை அம்மா சொல்றத கேளு ராசா…" எனக் கெஞ்சிய தன் தாயை முறைத்தபடி

"உங்களுக்கு புத்தி எதனா பிசகிடுச்சா அம்மா? தேனு நான் தூக்கி வளர்த்த என் அக்கா பொண்ணு ம்மா அவ... எனக்கும் அவளுக்கும் கிட்டதட்ட பதினஞ்சு வயசு வித்தியாசம். நா போயி அவள கல்யாணம் செய்யனுமா? இந்தப் பைத்தியக்காரத்தனமானப்  பேச்சை இதோட நிறுத்திடுங்க... இல்லனா என் முடிவு என்னவா இருக்கும் என உங்களுக்கு நல்லாவே தெரியும்"  எனத் தன் தாயை மிரட்டி விட்டு  வண்டியை எடுத்துக் கொண்டு செல்பவனை ஆயாசத்தோடு பார்த்தார் நெடுமாறனின் அன்னை  யசோதா.

                                                                                                    *********

"அங்காடிக்காரிய சங்கீதம் பாட சொன்னா வெங்காயமே! கறிவேப்பில்லையே! தான் பாடுவா... உன்னை போய் நான் அவன்கிட்ட பேச சொன்ன பாரு... நீ தம்பி ராசான்னு கொஞ்சிகிடப்ப அவன் உன்ன மிஞ்சிட்டு போறான்... பொட்டபுள்ள மூணு பெத்தும் வரமா தவமா எதுக்கு அவன பெத்த??  உங்க சுமையெல்லாம் அவன் தலையில ஏத்தி வைக்கதானோ?? இத்தன வயசாவது என் தம்பிக்கு, என்ன சுகத்த கண்டுச்சு?? அக்காங்க நாங்க மூணு பேரு இருந்தும் அவனுக்கு ஒரு கல்யாணம் கட்டிவைக்க வக்கத்தவளா இருக்கிறோமே!! அப்பன் செத்த இத்தின வருஷத்தில அவன் எதுக்காவது எங்களை ஏங்க விட்டு இருக்கானா… இந்த கிழமை வரைக்கும் தீபாவளி பொங்கலுனா பொறந்த வீட்டு சீரா கை நிறைய அள்ளிட்டு வருவானே... அப்படிப்பட்ட என் தம்பிக்கு கல்யாணம் கட்டி புள்ள பெத்து அந்த புள்ளைக்கு அத்தைகாரி சீரயெல்லாம் நான் எப்ப செய்யப் போறேன்??" என மூக்கை உறிஞ்சியபடி புலம்பியவள் தொடர்ந்து,

"இந்தா தம்பி உன் பேச்சு எல்லாம் இனி எடுபடாது... இந்த அக்காகாரி முடிவு பண்ணிட்டேன் நீ கேட்ட மாதிரி இந்த ஆறு மாசத்துல உனக்கு புடிச்ச பொண்ணு அமையலனா, அடுத்த முகூர்த்தத்தில என் பொண்ணு தேனுக்கு தாலி கட்டுற" என கூறிய தன்  பெரிய அக்கா செண்பாவின் பேச்சை பொருட்படுத்தாமல் அமர்ந்திருந்தான் நெடுமாறன்.

"ஆமா ம்மா! அக்கா சொல்றது தான் சரி... நாளைக்கு நம்ம கோயிலுக்கு போயிட்டு அந்த பரிகாரத்தை செஞ்சுட்டு வந்துருவோம்... எனக்கு தோணுது இந்த வருஷமே தம்பி கல்யாணம் முடிஞ்சிடும்ன்னு…" என்ற இரண்டாவது அக்கா ராஜியின் பேச்சை எண்ணி மனதுக்குள் சிரித்துக் கொண்டான் மாறன்.

                                                                                   ********

 

குந்தவையின் கழுத்தில் தாலியை கட்டியவன் மூன்று முடிச்சையும் தானே போட்டு நிமிர்ந்தான் மாறன் !!!

"எலேய் மாறா என்ன காரியம்டா செஞ்சியிருக்க?? நம்ம குடும்பத்தையே கருவறுத்தவங்க குடும்பத்தை சேர்ந்த பொண்ணு கழுத்துல போய் தாலி கட்டியிருக்க!! இதுக்கா நா உன்ன பெத்தேன்?? இத பார்க்கவா நா காத்துக் கிடந்தேன்?? ஐயோ! என் தலையில் கல்லை தூக்கி போட்டுட்டானே" என தலையில் அடித்துக் கொண்டு அழுதார் யசோதா

"டேய் தம்பி என்ன காரியம்டா செஞ்சுட்ட?? இந்த குடும்பத்தால நம்ம பட்ட கஷ்டம் எல்லாம் மறந்துடுச்சா?? நம்ம அப்பா சாவுக்கு காரணமான குடும்பம்டா அது! அந்த வீட்டு பொண்ணு, அதுவும் வேற ஒருத்தவன் தாலி கட்ட வேண்டிய நேரத்தில நீ தாலி கட்டியிருக்க இவ்வளவு கேவலமானவனா மாறா நீ??" என அவன் சின்ன அக்கா அமிர்தா ஒரு பக்கம் சத்தம் போட,

இது எதுவும் விளங்காமல் தன் கழுத்தில் குடியேறிருக்கும் கனமான புது மஞ்சள் கயிற்றையும் அதைக் கட்டியவனையும் புரியாத குழந்தையைப் போல் பார்த்தப்படி நின்றுருந்தாள் குந்தவை.

                                                                                                   *********

 

கதவை சாத்திவிட்டு திரும்பியவன் எதிரே கண்ணில் கண்ணீர் வழிய அதை விட முகத்தில் அப்பட்டமான கோபத்தோடு நின்று இருந்த மனைவியை புரியாமல் கேள்வியோடு பார்த்தவனைக் கண்டு

"ஏன்? ஏன் இப்படி பண்றிங்க?? எதுக்கு எனக்கு இப்படி துரோகம் செய்யறீங்க?? நான் உங்களுக்கு என்ன பாவம் செய்தேன்? கல்யாணமான இத்தனை மாசத்துல நீங்களும் உங்க குடும்பமும் எனக்கு பண்ண கொடுமையெல்லாம் தாண்டி இந்த வீட்டுல நான் இருக்க காரணமென்ன தெரியுமா?? நான் உங்க மேல வச்சியிருக்க காதல்! ஆமா நான் உங்கள காதலிக்கிறேன்! அந்த காதலால தான் எல்லாததையும் பொறுத்துட்டு, காதலே இல்லாம நீங்க தந்த குழந்தையை ஆசையா சுமந்து கொண்டு இருக்கேன்... ஆனா நீங்க உங்க பழைய காதலை மறக்காம அவ கூட தினமும் போன் பேசிட்டு இருக்கீங்க... எவ்வளவு பெரிய முட்டாள் நானு ம்ம்!!" என விசும்பியபடி எட்டி அவன் சட்டையைப் பிடித்தவள்

"என்ன புரியாத மாதிரி பார்க்கறீங்க?? எனக்கு எப்படி இதுயெல்லாம் தெரியுமுன்னா... எனக்கு பதினஞ்சு வருஷத்துக்கு முன்னாடியே உங்க காதலை பத்தி தெரியும்... இப்ப சொல்லுங்க எனக்கு ஏன் இந்த துரோகம்?? இவ்வளவு நேரம் உங்க காதலி கிட்டதானே பேசிட்டு இருந்தீங்க??  சொல்லுங்க…" என வெறி பிடித்தவள்போல் தன் சட்டையை உலுக்கியவளை உதறி தள்ளியதில் கட்டிலில் சென்று விழுந்தவளை பொருட்படுத்தாமல்  சட்டையின் கழுத்து பட்டையை நீவிவிட்டபடியே தன் முழ உயரத்துக்கும் நிமிர்ந்து நின்றவன்,

"ஏய் ஆமாம் டி என் முன்னால காதலி கிட்ட தான் பேசிட்டு இருந்தேன்... உன்னால என்னடி செய்ய முடியும்?? நெடுமாறன்டி நான்!! என்னையே எதிர்த்து கேள்வி கேட்பியா?? தொலைச்சிடுவேன் ஜாக்கிரதை!!" என ஒரு விரல் நீட்டி எச்சரித்து விட்டு செல்பவனைப் பார்த்து

"ராட்சசன்!!!" என முணுமுணுத்தாள் நெடுமாறனின் குந்தவை தேவி.

 

படித்துவிட்டு உங்கள் கருத்துக்களை கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ள திரியில் என்னோடு பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள் மக்களே

https://kavichandranovels.com/community/vsv-comments-and-discussions-vsv-12-%e0%ae%89%e0%ae%a9%e0%af%8d%e0%ae%a9%e0%ae%b0%e0%af%81%e0%ae%95%e0%ae%bf%e0%ae%b2%e0%af%8d-%e0%ae%89%e0%ae%a9%e0%af%8d-%e0%ae%a8%e0%ae%bf%e0%ae%a9%e0%af%88%e0%ae%b5%e0%ae%bf%e0%ae%b2/

 


   
ReplyQuote

You cannot copy content of this page